به نوگل ها چگونه غذا بدهیم.

١-شرايط محيطي که کودک در آن تغذيه مي شود بايد از نظر رواني مساعد و مطلوب باشد تا کودک از خوردن غذا لذت برده وبه آن تمايل نشان مي دهد.
2-چون در اواخر سال دوم کودک بيش از پيش اجتماعي شده و اغلب قادر است بدون کمک ديگران غذا بخورد و غذاي مورد علاقه خود را به دلخواه انتخاب کند مادر بايد مراقب باشد که مواد مغذي کافي متعادل و پر انرژي که براي رشد کودک لازم است را در اختيار او قرارداده و از مصرف آنها اطمينان يابد.
3-به کودک نبايد به اجبار غذا داد.در عين حال محيط او بايد آرام باشد و حواس و توجه اش به مطلب ديگري جلب نشود.گاهي مادران اجازه نمي دهند تا کودک مطابق ميل و نياز خود غذابخورد، در حالي که بهتر است اشتياق و علاقه کودک نيز حتماً در نظر گرفته شود.اگر کودک غذائي را دوست ندارد نبايد به طور کل آن را از برنامه غذائي وي حذف کرد، بلکه مي توان با عمل تغييرات لازم و فرصتي ديگر آن را امتحان کرد.
4-به امتناع کودک از غذا خوردن در بعضي از شرايط بايد توجه کرد. گاهي جدائي از مادر، بيماري، شرايط خاص روحي ،شب بيداري ،عدم استفاده از آفتاب و هواي سالم و پاک نداشتن فعاليت زياد، گوشه گيري کودک و گاهي اوقات وسواس بيش از اندازه مادر در مورد اينکه موقع غذا خوردن بايد همه چيز تميز بماند و لباس کودک کثيف نشودو...ممکن است بر علاقه و اشتهاي او به غذا و يا امتناع از غذا خوردن مؤثر باشد.
5-هرگز نبايد با زور و تهديد ويا رشوه کودک را وادار به غذا خوردن کرد.اگر کودک به هر علتي از خوردن يک وعده غذا خودداري کرد بايد بدون هيچ گونه نگراني و اضطراب آن نوبت تغذيه اي را به تأخير انداخت و يا حتي از آن صرف نظر کرد.به طور يقين اين کمبود در وعده هاي ديگر جبران خواهد شد.
( برگرفته از مجله راستخون)