بینایی نوگل ها

هر نوزاد در بدو تولدش معمولا در بيمارستان توسط پزشک متخصص اطفال مورد معاينه کامل جسمي قرار مي‌گيرد. چشم‌ها از جمله اندام‌هايي هستند که معاينه مي‌شوند اما لازم است والدين هم بعد از انتقال نوزاد به خانه از سلامت بينايي او مطمئن شوند. بنابراين لازم است به اين موارد توجه شود: نمود ظاهري چشم‌ها، قرمزي غيرعادي چشم‌ها، قرمزي غيرعادي پلک‌ها، پوسته‌پوسته شدن پلک‌ها، گل مژه يا زخم پلک‌ها، اشک‌ريزش مفرط، پژمرده بودن غيرعادي پلک‌ها، چرخش کند و توأم با خستگي يک چشم به طرف داخل يا خارج. اما وجود حرکاتي دال بر ناراحتي چشم‌ها، ماليدن مفرط چشم‌ها، اجتناب از نور تابناک و بسته نگه‌داشتن زياد چشم‌ها هم بايد به اطلاع پزشک برسد. نکته مهم آن است که زمان تکامل بينايي هر کودک با کودک ديگر متفاوت است و مثلا يک تأخير يک هفته‌اي، امري غيرعادي نيست. با اين حال، يک تأخير قابل‌ملاحظه در مراحل تکاملي کودک، نيازمند تامل و توجه ويژه است.
 نوزاد شما در نخستين روزهاي زندگي مي‌تواند هر جسمي‌ را که حدودا در فاصله 20 تا 35 سانتي‌متري صورت‌اش باشد، تشخيص بدهد. به همين دليل، وقتي فرزندتان را بغل کرده و به خود نزديک مي‌کنيد، آرام‌تر مي‌شود؛ چون مي‌تواند صورت شما را از اين فاصله، واضح‌تر ببيند. در حدود 6 هفتگي، نوزاد مي‌تواند تحرک اشياي نزديک را تشخيص بدهد. در اين هنگام اگر يک شيء جلوي صورت نوزاد به آرامي ‌حرکت کند، او با چشمان‌اش آن حرکات را رديابي مي‌کند. مي‌توانيد اين مرحله را امتحان کنيد. فرزندتان را در آغوش بگيريد و سرتان را به آرامي ‌به چپ و راست حرکت دهيد. خواهيد ديد چه‌طور چشمان براق فرزندتان، حرکات سر شما را دنبال مي‌کند.

بين 3 تا 6 ماهگي، نوزاد مي‌تواند هر سه بعد اشيا را ديده و درک کند. به علاوه هماهنگي حرکات دست‌ها و چشمان نوزاد هم در همين سن شروع به تکامل کرده و نوزاد سعي مي‌کند اشيايي که نزديک‌اش هستند را با دست لمس کند؛ مثلا ممکن است بخواهد گردن‌بند يا گوشواره شما را با دست‌اش بگيرد و بکشد. از اين سن به بعد، کوچولوي شما مي‌تواند تمام حرکات محيط اطراف‌اش را در اتاق نشخيص دهد و براي آنها عکس‌العمل نشان دهد، حتي ممکن است سعي کند اشياي کوچک و سبک دور و برش را هم به خود نزديک کند.

برگرفته از مجله سلامت