فرشته ها

 اول مهر از راه رسید و فرشته های من رو به سوی تعلیم و تربیت نهادند. الیسای عزیزم که به کلاس دوم رفت و همون روز دوم مهر ماه یادداشتی از معلمش در دفتر کمکی اش بود که نوشته بود " افرین بر شما ریاضی دان کوچک " به حدی دلم از این نوشته غنج رفت که حد و حساب نداشت. چنان با بوسه چلوندمش که بازم حد و حساب نداشت. هلیای عسلم هم که امسال به آمادگی رفت و از اونجا که لباس فرم اشون را خیلی دوست داره و هر کس می بینه از زیبایی لباس فرم تعربف می کنه کلی ذوق زده است و اماده کامل برای فراگیری دروس با این دامن زیبا را دارد . کلاس I MATH هم ثبت نام کرده و مشتاق یادگیری ریاضی است. عزیزای دلم امیدوارم همیشه شاد و با طراوت بمونید. &n...

چند تاعکس از چند وقت اخیر     ...

خیلی وقته که اینجا مطلبی نگذاشته ام . نه که فرصت نداشتم . انگار دیگه انگیزه این کار را نداشتم . دوستان نی نی وبلاگی ام هم خیلی وقته مطلبی تو وب هاشون نگذاشته اند . از اخرین پست تا الان فکر کنم حدود 9 ماه گذاشته است .  کلی خاطره تلخ و شیرین . مهیج و کسل کننده داشتیم . مهم ترین چیزی که باید بنویسم  ادامه کلاس های موسیقی الیسا جانم هست که با پشتکار بالا ادامه داده . هلیا همچنان دوست نداره تو هیچ کلاسی شرکت کند البته غیر از استخر که من فقط چند بار تفریحی بردمش. پیشنهاد کلاس موسیقی . باله و نقاشی را رد کرده و کلا خودش را مقید به انجام کارهای روتین و تمرینی نمی کنه . -- خوشم می اید از این اخلاقش - -  بر عکس الیسا که بسیار دختر حر...

این روز ها حسرت زندگی گذشته ها را می خورم . البته نه گذشته نزدیک . گذشته های خیلی دور که من خودم اصلا تجربه اش نکردم . حسرت خانه های بزرگ و پر از اتاق و یه عالمه فامیل که در کوچک ترین مشکل و مسئله یه قشون فامیل دم دست بودن و کمک حال آدم بودن. حسرت خانه های  کتاب دایی جان ناپلئون . شوهر آهو خانم  و سوشون . که حتی واسه سبزی پاک کردن هم یه عالمه فامیل و همسایه نزدیک اشون بودن . هم فکر و هم رای و کمک حال . ای کاش من هم اینقدر نیروی کمکی داشتم که می توانستم همیشه و در هر کاری روی کمک داوطلبانه اشون حساب کنم. با خیال راحت بچه ها را بسپارم توی حیاط بزرگ و پر ازدحام  و یه خرید 4 و 5 ساعته و با فراغ بال بروم. یه حمام حداقل نیم ساعته&nb...

الیسای عزیزم دیروز 7 ساله شد . دیگه اینقدر بزرگ شده که راجع به کیک تولدش و شام تولدش و  حتی لباس های ما هم نظر بده  . یه مهمانی داشتیم با حدود 17 مهمان که متل همیشه جای فامیل های بابا سبز بود . اینقدر الیسا توی مهمانی تولدش شیطونی کرد و بپر بپر کرد که از نظر هیجان با مهمانی 2 سالگی اش  هیچ فرقی نداشت من که سعی کردم خیلی تحمل کنم اما بالاخره دیگه دعواش کردم . دیگه متل گذشته تو فکر ظواهر مهمانی و تزئین های زیادش نبودم چون درگیری مدرسه و کلاس های فوق برنامه الیسا و کلاس موسیقی و کلاس های دانشگاه خودم  و رسیدگی به درخواست های هلیا عسلی وقتی برای این امور برام نمی گذاره .   ...

مهر ماه از راه رسید و فرشته های من پس از تعطیلی تابستان رفتن به سوی مدرسه و مهد کودک جشن شکوفای الیسای عزیزم که خوب موضوع متفاوتی بود  و چون زمان ما جش شکوفه های مهر نبود من هیچ ذهنیتی نداشتم از این روز  و اصلا اون استرسی که من خودمو براش آماده کرده بودم نداشت و یه جشن ساده و کمی هم هیجان انگیز بود  و برام جالب بود که توی برنامه کلاسی که براشون طراحی شده بود  زنگ هایی مثل کامپیوتر  . هنر . خلاقیت . مشاوره به اضافه ورزش و پرورشی گنجانده شده بود  در کلاس خلاقیت در صورت تمایل مادران هم می توانن شرکت کنن و در این زنگ برای بچه ها قصه بخوانن و یا نمایش انگشتی داشته باشند یا یه هنر را آموزش بدهند. و جشن قاصدک هلی...

فقط 2 روز دیگه تا جشن بازگشایی مدارس یا همون جشن شکوفه ها مونده  و منتظریم تا یه مرحله خیلی جدید و متفاوت برای الیسای عزیزم رقم بخوره خودم که به عادت سال های بچگی ام- که طاقت نداشتم تا روز اول مدرسه یا عید برسه تا لباس نو هام یا کیف و کفش و روپوش مدرسه را بپوشم - بی تاب رسیدن اون روز هستم تا الیسای عزیزم هم فرم های جدید را بپوشه بره به سوی راهی که شروع  12 سال پر تلاش و اینده سازه . تا حالا چندین بار به بهونه گرفتن یه تیکه از وسایل اش روپوش و مقنعه و کفش و کیف اش را براش پوشیدم و قربون صدقه اش رفتم حتی وقتی براش جا مدادی و انواع دفتر ها را گرفتم  هم روپوش و کفش اش را براش پوشیدم کیف اش را انداختم روی کوله اش و با هزار جو...